REIS BABBELS

“Oja, en zet je maar schrap, want het verkeer in Sri Lanka is hysterisch!”

Hoevaak we deze zin niet hebben gehoord van vrienden en bekenden als we vertelden dat we naar Sri Lanka gingen. Maar ook op het internet, als we blogs of reiswebsites aan het doorbladeren waren, kwamen we vroeg of laat telkens weer deze waarschuwing tegen.

Hmmm, oké, het zal wel… Is dat niet overal in Azië? We zijn ondertussen ook echt wel wat gewend moet ik zeggen. We hebben potverdorie leren motorrijden in Hanoi of all places, waar menig toerist nog niet eens de straat over durft te steken… als ze bij een zebrapad staan… en wanneer het stoplicht ook nog eens groen is. 😅 Als je dus kan motorrijden in Hanoi kan je het verkeer in Sri Lanka ook vast wel aan!

En wat dacht je van onze fietstocht in Maleisië, waar we wel eens noodgedwongen een vierbaans snelweg moesten nemen. En dan met je fietsje doodleuk twee banen moeten opschuiven terwijl elk denkbaar gemotoriseerd voertuig via elke kant langs je heen raast. Als je dus op de fiets de Maleisische snelweg weet te trotseren, dan kan je het verkeer in Sri Lanka denk ik ook vast wel aan! 😜

Vandaag zullen we voor de eerste keer de bus nemen, nadat we ons tot nu toe enkel nog per trein hebben verplaatst. En het is meteen ook een vrij lange rit, we willen namelijk vanuit het binnenland in één keer doorreizen naar de kust. Dat betekent een ritje die zo’n 5 á 6 uur zal duren en waarbij we zelfs een keer moeten overstappen.

Die lange afstandsritjes gaan hier in Sri Lanka sowieso wel wat anders dan hoe we dat gewend zijn van in andere Aziatische landen. Vaak worden dat soort lange ritten aangeboden door verschillende bus operators, waar je van te voren gewoon een kaartje (en dus zitplek) voor koopt. Een relatief luxe en comfortabele touringbus, zo eentje die we nog wel kennen van de schoolreisjes uit onze jeugd, brengt je dan in een paar uur op de gewenste bestemming.

In Sri Lanka gaat dat wat anders. Hier heb je voor lange afstanden enkel de publicbus, oftewel de localbus. Dit zijn de bussen die je normaal gezien voornamelijk in de steden vindt, net zoals we bij ons thuis de lijnbus of OV bus hebben.

In Bangkok bijvoorbeeld hebben we in het verleden vaak zo’n publicbus genomen. Comfortabel is anders, op van die kleine harde stoeltjes of bankjes, maar langer dan een kwartier zit je vaak toch niet op zo’n bus. Áls je al kan zitten, want in de spits kan het nog wel eens druk zijn en dan zal je dus staand het ritje moeten volbrengen! Het is daarentegen wél altijd heerlijk vermakelijk, in zo’n oud gammel busje tussen alle locals, om je op die manier door de stad te laten rijden. Betaal in de bus, hop on, hop off en het kost je vaak maar een paar cent!

Maar een publicbus die zowaar een hele provincie doorkruist, dat is compleet nieuw voor ons! In Sri Lanka is dat echter de normale gang van zaken, daar leg je met de publicbus gi-gán-tische afstanden af. Het principe blijft hetzelfde als bij de stadsbus: Betaal in de bus en hop on, hop off! Alhoewel “hop off“..? Hop off zo’n 5 uur later zal je bedoelen zeker! Het is daarentegen wel spotgoedkoop en daarom hebben we besloten ons er vandaag toch aan te wagen, met de publicbus op naar de kust!!

Het eerste deel gaan we nog door de bergen, voordat we op de drukkere wegen terecht zullen komen. Hier lijkt het verkeer vooralsnog peanuts, er zijn hier amper andere weggebruikers, behalve dan wat tuk tuks en zo af en toe een tractor. “Hoe bedoel je, het verkeer in Sri Lanka is zo hysterisch?”

Maar onze buschauffeur zet al snel de pas erin en binnen no time scheurt hij dan ook met zijn gammele koekblik in een moordend tempo over de hobbelige en kronkelige bergweggetjes naar beneden.

Ik kijk angstvallig uit het raampje, want die afgrond naast me komt opeens wel heel dichtbij… Meneer de buschauffeur, houdt u er alstublieft rekening mee dat er hier geen vangrails zijn? En dat ik liever niet tientallen meters naar beneden duikel, met bus en al? Ik hou mezelf maar voor dat hij deze weg vast en zeker op zijn duimpje kent en dat hij dus heus wel weet wat hij aan het doen is.

Maar dan komen we vóór ons een auto tegen, vlak voordat we een bocht naderen. Een blinde bocht welteverstaan, want we rijden tenslotte nog in de bergen. En in plaats van eerst rustig de bocht af te wachten, om er zeker van te zijn dat er niet een tegenligger aankomt, trapt onze chauffeur juist nog wat harder op het gaspedaal en begint de auto voor ons met een noodvaart in te halen… midden in de blinde bocht!! Ik hou m’n adem in terwijl ik tegelijkertijd bijna Dennis zijn been tot moes knijp. Is die vent verdorie levensmoe ofzo? Wat een dwaze wegpiraat!

Ik ben blij als we eindelijk de bergen uit zijn en we ons weer op gewone, rechte en vooral overzichtelijke wegen begeven, waar geen enge afgronden of blinde bochten meer te vinden zijn. En ook op deze weg, die ook niet al te druk is, lijkt het verkeer nog wel te overzien. “Hoe bedoel je, het verkeer in Sri Lanka is zo hysterisch?”

Maar net als ik mijn arme lijf eindelijk weer durf te ontspannen haalt meneer de buschauffeur opnieuw zijn trukendoos open en begint weer de meest onmogelijke manoeuvres uit te halen…

Beeld je in: je bestuurt een oude krakkemigge bus en je rijdt op een smalle tweebaans weg. Eén rijstrook die voor jou is bedoeld en één rijstrook voor de tegenliggers. Auto’s, vrachtwagens, maar ook tuk tuks, scooters en fietsers maken allemaal gebruik van diezelfde weg. Inhalen op deze weg is dus al een uitdaging an sich, vanwege het gebrek aan ruimte, in combinatie met de vele tegenliggers.

De situatie: je rijdt achter een vrachtwagen aan die net ietsjes langzamer gaat dan jij en wilt hem dus passeren. Net op het moment dat jij de vrachtwagen wilt inhalen, wijkt de vrachtwagen ook al uit naar de baan van de tegenliggers, om zélf een ander voertuig in te willen halen. Wat doe je?

1. Je mindert vaart en wacht eerst tot de vrachtwagen het voertuig vóór hem is gepasseerd voordat jijzelf ook diezelfde inhaal manoeuvre zal uitvoeren
2. GAS EROP! En je haalt de vrachtwagen evengoed in terwijl deze al lang en breed op het rijvlak van de tegenliggers rijdt

Je kan ondertussen misschien wel al raden voor welke optie onze buschauffeur ging… 🙈

Conclusie: in Sri Lanka is dan misschien het verkeer zelf niet zo hysterisch als in andere Aziatische landen (we hebben het wel eens drukker meegemaakt), maar die chauffeurs hier daarentegen… Oefff!!

Misschien hadden we al die waarschuwingen toch wat serieuzer moeten nemen!

Uiteindelijk bleek dit specifieke, zweet uitbrekende ritje (vol met nearly dead ervaringen!) helaas geen eenmalige avontuur. Welnee! Het lijkt wel of álle chauffeurs hier levensmoe zijn met zo’n zelfde soort kamikaze rijstijl! We kunnen hier maar 2 verklaringen voor bedenken: ofwel hebben alle voertuigen hier maar één pedaal (namelijk gassen!!), ofwel… kan je hier je rijbewijs gratis verkrijgen bij een pak wasmiddel ofzo.

Ik gok zomaar het laatste…

En soms heb je je zelfs de luxe van “personal space” op zo’n bus! 

Als je écht geluk hebt komt de ijscoman (met legendarische toeter) ook nog even binnen wippen

Hebben jullie zelf ook wel eens met klamme handen en samengeknepen billetjes in een bus of in een auto gezeten? En aan wiens rijstijl lag dat dan? Aan die van je chauffeur of aan het verkeer om je heen?

Wij dachten dat we inmiddels, als het op verkeerssituaties aan komt, alles wel al zo’n beetje hadden meegemaakt. Maar wanneer je denkt dat het niet erger kan… Is er altijd nog wel érgens op de wereld een chauffeur die er nog een schepje bovenop doet! 

😅