REIS BABBELS

Pak de flessen rijstwijn en vul die kelken! We zijn al welgeteld 100 dagen in Azië!! En dat moet natuurlijk gevierd worden… Omdat we dit heugelijk feit niet onopgemerkt voorbij willen laten gaan hebben we een speciale “Wistjedatjes” voor jullie in petto.

Er is de afgelopen maanden al aardig wat afgebabbeld hier, maar uiteindelijk maken we natuurlijk té veel mee om allemaal online met jullie te kunnen delen. Vandaar dat we vandaag een Wistjedatjes-special doen met als onderwerp: ONS! En wel in de categorie “Nog nooit eerder vertoond reisbabbel materiaal”. Laten we beginnen!!

Wist je dat…

– …we ondertussen 43 babbels hebben geschreven, die al ruim 5300 keer bekeken zijn. Wist je dat we 26 ‘vaste’ volgers hebben en dat er in totaal 180 reacties zijn geschreven op onze verhalen? Gezellig hoor!!

– Wist je dat we in totaal we ruim 7000 km door Azië hebben afgelegd? We hebben eén keer met een (nacht)trein gereisd, 7x een boot gepakt, ontelbaar veel bussen of minivans en tussendoor nog een kabelbaan, tuktuk, kano, fiets, taxibrommer, tractor, zipline, scooter en natuurlijk onze trouwe vrienden Fred en Mr. Camino (de motorbikes).

– Met al dat landen gehop zijn we ook al behoorlijk wat stempeltjes rijker. Begonnen we de reis met een maagdelijk nieuw paspoort, ondertussen hebben we in totaal 10 stempels en vier visum stickers weten te vergaren.

– Van Vietnam hebben we het meeste gezien. Zo’n 25 verschillende plaatsen! Het grootste deel op de motorbike, de teller staat nu op ruim 3200 km. Dat is ongeveer dezelfde afstand die je zou moeten afleggen om van Alkmaar naar Marokko te reizen. Wellicht een ideetje voor een volgende reis…!? 😉

 – Al die kilometers op de motorbike hebben we trouwens zonder enige brommerpech of ongelukjes weten af te leggen. Enkel 2 keer een platte band (laten plakken voor 30 cent) en dat gebeurde zelfs pas na zo’n 3000 km! Ow wacht, ikzelf ben toch één keer gevallen, maar dat was vanuit stilstand met de motorbike gewoon in m’n handen…. Ik stond verkeerd op een heuveltje….

– Wist je dat we ooit een parkeerboete hebben gehad? Voor onze gehuurde scooter in Thailand!! We hebben hem na lang twijfelen toch maar netjes betaald, kostte ons ongeveer 10 euro.

– Ondanks dat we midden in het regenseizoen waren vertrokken, hebben we het toch vaak grotendeels droog weten te houden. De weergoden waren ons blijkbaar goed gestemd! De keren dat het wél regende viel het ook meteen met bakken uit de lucht..

– Wist je dat we bij vertrek zijn begonnen met een gevulde backpack van ongeveer 10 à 12 kilo? Al snel kwamen we erachter dat we echt veelte veel nutteloze bagage mee hadden genomen (klassieke beginnersfout!!). Ondertussen zijn onze rugzakjes al aardig geslonken. Dit dankzij het weggeven van kleding en onnozelheden die we niet gebruikten.

– Onze meest nutteloze gadget? Een “reis-waslijn” die je overal kan ophangen en waar je geen knijpers voor nodig hebt. In de winkel leek ie zo handig!! Aantal keren gebruikt? Één keer. Om een muskietennet mee op te hangen…

– In dezelfde categorie hebben we trouwens nog een reis item mee die wél nuttig bleek te zijn! En dat is onze universele bad/wasbak stop. Ideaal als je snel een handwasje wilt doen, maar de wasbak-stop in je badkamer nergens te bekennen is…

– Onze meest gebruikte gadget? De externe oplader waarmee je drie apparaten tegelijkertijd tot 5x aan toe mee kan opladen. Super handig als je in de middle of nowhere zit, geen stopcontacten voorhanden hebt en je batterij bijna op is, terwijl je midden in je spelletje candycrush zit. Nogmaals bedankt Kevin!! Beste cadeau ooit!

– Ook nog een handige reis item, die al meerdere malen van pas is gekomen: Het tot ‘portable asbak’ omgedoopte pastilles doosje. Dit keer gaan de credits trouwens naar Francis, die dankzij z’n last minute, creatieve brein de jungle vrij heeft weten te houden van onze sigaretten peuken.

– Ook standaard in onze rugzak; ballonnen om uit te delen! Pret gegarandeerd! Alhoewel… de ene keer worden ze meer gewaardeerd dan de andere keer…

Dit kleintje vond haar andere ‘speeltje’ duidelijk interessanter dan de ballon…

Dit ventje daarentegen was met z’n ballon zo blij als een… euhh… kind?! Rende meteen als een gek naar z’n moeder toe om trots de ballon te kunnen showen!

– Wist je dat we nog geen enkele keer ziek zijn geworden? Zelfs niet van het eten, en dat zegt heel wat, aangezien we al bij heel wat dubieuze eettentjes gegeten hebben…

– Echt hele gekke dingen hebben we nog niet gegeten. Maarja, wat is gek? Krekels hebben wel al op ons menu gestaan, net als het welbekende “bevruchte eendenei met half ontwikkelde kuiken-embryo”. Verder hebben we al meerdere keren onze vraagtekens gezet bij sommige van de gerechten die we tijdens onze roadtrip voorgeschoteld kregen. Langs de weg was het namelijk vaak een kwestie van ‘eten wat de pot schaft’ en uitleg in het Engels kon je ook wel vergeten. Gelukkig maar dat we makkelijke eters zijn!

– Ondanks dat we soms niet eens wisten wat we aten, is het de laatste 100 dagen slechts twee keer voorgekomen dat we iets écht niet lekker vonden. Uit respect (en honger) hebben we het beide keren toch maar (bijna) helemaal opgegeten.

– Wist je dat de goedkoopste maaltijd tijdens onze reis ons 80 cent p.p. heeft gekost? Dit was inclusief soep, rijst, groente, vlees, slaatje én drinken!

– De duurste (in verhouding) was €6,- p.p. voor enkel wat rijst met een paar stukjes gefrituurde kip. Ja, we waren duidelijk afgezet. En nee, dat is ons geen tweede keer meer gebeurd.

– We hebben tijdens onze reis 1x Kentucky Fried Chicken gegeten (wat ik heel vies vond…) en 1x hamburgers bij de Lotteria (Vietnam’s antwoord op Mc Donalds). Fastfood blijft toch niet echt ons ding, al hebben we wel al een stuk of vier keer ergens pizza gegeten die ons toch verdomd goed smaakten!

– Wist je dat we maar één keertje “echt” uit eten zijn geweest? Meestal eten we bij de lokale eettentjes, op straat, of bij de mensen thuis (in de kleine dorpjes serveren veel mensen gewoon eten in hun huiskamer), maar op m’n verjaardag zijn we naar een heus écht restaurant geweest! Drie gangen, met (Vietnamese) wijn en al! (de rekening? 15 euro in totaal…)

– Al dat heerlijke exotische fruit hier, zoeter en sappiger dan je ooit geproeft hebt! Onze favoriet is de in Nederland onbekende mangosteen. Een gekke vrucht met een dikke paarse schil met wit vruchtvlees van binnen. Nergens mee te vergelijken denk ik, maar echt heerlijk!! Vooral in Thailand hebben we ons er tonnetje rond van gegeten!

– Met al dat lekkere eten hier, is er maar weinig wat we echt missen van thuis… Alhoewel, een stamppotje andijvie zou eigenlijk best wel smaken!

– Streetfood blijft toch wel onze favoriete manier van eten. Het maakt niet uit wat het is, maar als er waar dan ook ergens op straat eten wordt verkocht, kunnen wij (te) vaak de verleiding niet weerstaan. Qua snacks blijft Thailand daarin toch wel een topper (zakjes met hapklaar heerlijk zoet fruit, stokjes met gemarineerd vlees zó van de bbq of de gebakken banaan, gefrituurd in heerlijke licht, doch knapperig beslag…!) Qua volledige maaltijden is Vietnam daarentegen toch wel hét land van de streetfood. Hup, we zetten een kookstel op de stoep, wat kleine tafeltjes en stoeltjes eromheen en voilaaa we kunnen serveren!

– Wist je dat we in Thailand ongeveer €1,10 voor een biertje betaalden? In Laos kostte een grote pint een euro en hier in Vietnam kostte het goedkoopste (tap)biertje ons ooit 13 cent!

– Wist je trouwens dat een groot deel van de Aziatische bieren ook “Heerlijk Helder” zijn? Het Heineken imperium is namelijk uitgebreid met veel brouwerijen hier. Zo bezitten ze bijvoorbeeld de Tiger, Larue en Anchor brouwerijen.

– Hier in Azië hebben we één grote ergernis. En dat zijn die kleine irritante f#ckers van een muggen! De ene keer is het erger dan de andere keer, maar ze weten ons toch telkens wel weer te vinden. Al 100 dagen non stop jeuk, kan je het je voorstellen!? Één keer telde ik eens 52 muggenbeten, enkel op de linkerkant van mijn lichaam (goh, zou ik soms op m’n rechterzij hebben geslapen die nacht?). Door al die bulten op m’n lijf heb ik er een week lang bijgelopen als een mislukt krentenbrood.

– Wist je dat dat trouwens de enige grote ergernis is geweest tijdens onze reis? Zelfs Dennis en ik hebben na 100 dagen op elkaars lip te zitten nog nooit ergernissen, irritaties of ruzie gehad…. Beste travel buddies ooit!

– Wist je dat we slechts één keer van tevoren een accommodatie hebben geboekt? Dat was voor de eerste nacht in Bangkok. Was ook meteen de duurste slaapplek ooit, €16,- per nacht, maar dat was wel een mooi “luxe” hotel! Verder sliepen we altijd gewoon ‘op de bonnefooi’.

– Het goedkoopste waar we ooit hebben geslapen was bij een homestay. Kostte ons nog geen €2-, in totaal. Gemiddeld betalen we tussen de €5, en €10,- per kamer/nacht. Soms heel simpel met gedeelde badkamer (en enkel koud water), maar soms ook zelfs met de luxe van een eigen ligbad! Je kan nóg goedkoper slapen als je wilt, op de zogenaamde “dorms” oftewel slaapzalen. Maar daar zijn wij ondertussen toch een beetje te oud voor denk ik…

– De meest crappy accommodatie was in een hostel in Chiang Mai. Om een sfeerbeeld te schetsen; tijdens het douchen kwam zomaar opeens het halve plafond naar beneden….

– Wist je dat we in totaal 10 verschillende stranden hebben bezocht, 8 watervallen, 8 grotten en 3 eilanden? Natuurschoon op z’n best, we kunnen er geen genoeg van krijgen…

– Maar wist je dat we de grote steden ook enorm kunnen waarderen? Vooral voor Dennis is dit vrij bijzonder, aangezien hij voorheen nooit echt een groot stadsliefhebber was geweest. Maar hier in Azië vinden wij allebei de grote steden te gek!! Bangkok, Chiang Mai, Hanoi of Saigon, geweldig!! Het hectische, nimmer saaie, bruisende Aziatische stadsleven, we voelden ons er vanaf de eerste dag al thuis!

– Wist je dat we daarom ook hebben besloten om nog een tijdje in de stad te blijven?

– En wist je dat we dan ook voor de tweede keer ons visum hebben verlengd? Vietnam heeft ons hart gestolen en nee, we kunnen nog geen afscheid nemen….

– Maar wist je dat we jullie allemaal wél heel erg missen? Om heel eerlijk te zijn, niet missen in de zin van “we willen terug naar huis”. Maar wel heel hard missen in de zin van “Kon ik dit maar delen met iedereen thuis! Waren ze ook maar hier!”. Want ja, we genieten elke dag nog enorm, en we blijven ons verwonderen over alles wat we zien en meemaken. Daarom blijven we gewoon nog lekker doorbabbelen hier, en hoop ik dat jullie nog lekker mee blijven lezen… Zo zijn jullie er toch een klein beetje bij! 😉