REIS BABBELS

***UPDATE***

***NEWSFLASH***

Okay, het punt is… wij zijn echt niet de moeilijkste. We stappen overal in zonder hoge verwachtingen, we zijn niet al te veeleisend en willen alles en iedereen meestal wel een kans geven. We kunnen blij worden van kleine dingen en ook ‘n onvoorziene tegenslag hier of daar weten we altijd makkelijk te verwerken met een glimlach. Daarom is het nu dan ook zo moeilijk voor ons om toe te geven. Helemáál omdat we hiermee ook echt niets of niemand willen beledigen of te kort willen doen. Maar soms moet je de feiten gewoon onder ogen komen en aanvaarden hoe het is. Dus… hier gaan we… ik ga het gewoon zeggen goed?! Even diep ademhalen…. Komt ie: WIJ VINDEN LAOS NIET LEUK!! There, I said it! (Nu houden waarschijnlijk al de Laos Lovers geschokt hun adem in: “No way! Heeft ze dat nu écht gezegd???” Ja jongens, ik heb het écht gezegd. En ik meen het.)

Tja, ook dat gebeurt wel eens. We wisten heus wel van te voren dat we eens op plaatsen terecht zouden komen die ons wat minder zouden liggen. Maar dan kijk je elkaar aan, haal je gewoon je schouders op en trek je je conclusie; “Mwehhh, dit gaat ‘em niet worden voor ons…”. Kwestie van rugzak weer omdoen en verder reizen. Nu hadden we dit gevoel bij álle vier de plaatsen die we tot nu toe hadden bezocht hier in Laos. We wilden natuurlijk naar het zuiden, richting de 4000 eilanden, die prachtig zouden moeten zijn. Maar na plaats Numero 4 bezocht te hebben, die wederom tegen bleek te vallen, werden de schouders toch wel heel zwaar om nog nonchalant op te kunnen trekken, en onze gezichtjes werden dit keer wel erg zuur.

Waar ligt het dan aan? Het zal een combinatie zijn van verschillende externe factoren, persoonlijke smaak en misschien een klein beetje pech. Misschien hebben we wel de verkeerde keuze gemaakt in de route die we tot nu toe gevolgd hebben (namelijk langs al de “grote” toeristische steden). Wie zal het zeggen. Hoe dan ook, wij hebben op dit moment besloten om Laos te laten voor wat het is en meteen door te gaan naar een heel nieuw land. Want dat is het mooie, en we waren het zowaar al bijna vergeten, maar; We hebben alle vrijheid!!! Waarom blijven in een land die ons helemaal niet goed bevalt!? Waarom maar angstvallig blijven vasthouden aan het idee van “We moeten het hier leuk hebben” en “Iedereen vindt het een fantastisch land, dus het wordt vast nog wel beter…”. Nee, wij vinden het hier niet leuk, dus wij vertrekken!

Ik zal hier nu niemand gaan vervelen met een klaagzang over het hoe en waarom van ons plotselinge vertrek. Uiteindelijk blijft het natuurlijk hoe eenieder het persoonlijk op verschillende manieren kan ervaren. Mocht iemand toch nieuwsgierig zijn, dan wil ik je gerust oprecht en zonder enige verbitterdheid uitleggen waarom wij dit geen fijne reis bestemming vinden. Want hoe het ook zij,  het was hier heus niet alleen maar kommer en kwel voor de laatste twee weken. We hebben mogen genieten van de meest prachtige natuur en we hebben ook nog eens een mooie nieuwe vriendschap aan dit land overgehouden. Dus al met al, Laos, bedankt. No hard feelings, maar we gaan je verlaten!

We hebben een paar dagen in Vientiane moeten wachten op ons visum voor Vietnam, maar vanavond gaat het dan toch écht gebeuren… We stappen voor de eerste keer op een slaapbus! En meteen een hardcore rit van 16 uur lang (als alles meezit…).  Geen busrit voor mietjes dus! Maar we kijken er al naar uit… Tot in Vietnam!!