Hier zitten we dan. Op 11.000 meter hoogte en met een snelheid van 900km/u, vliegen we ergens boven Oost Europa. Over een aantal uren zullen we eindelijk voet zetten in Bangkok waar onze reis officieel zal starten.
Terwijl mijn mp3-speler mijn favoriete nummers laat horen, kijk ik toe hoe de wereld onder mij langzaam aan ons voorbij trekt. Het perfecte moment om even stil te staan bij de afgelopen weken en alles eens een keer rustig te laten bezinken. Want het lijkt nu net of we van het één op het andere moment, hupsakee, zó op het vliegtuig hebben kunnen springen, maar niks is minder waar… Man man man, wat een paar heftige stress weken zijn er aan deze dag vooraf gegaan. Ticket boeken en gaan? Ho maar! Rugzak inpakken en vertrekken? Niks van dat alles! Geef toe, het is natuurlijk ook niet zomaar een weekje vakantie wat we hier gaan doen. En mede door het feit dat we alles opzeggen in Brugge, komt er voor deze reis wel ietsiepietsie meer bij kijken dan enkel je bikini en strandlaken tussen de mottenballen vandaan halen.
We zijn drie weekjes geleden gestopt met werken en sindsdien was het rennen en vliegen om alles rond te krijgen. Huis leeghalen, op en neer naar Alkmaar om onze spullen daar op te slaan, papierwerk, papierwerk, papierwerk… afspraak bij de gemeente hier, afspraak bij de bank daar… nog maar eens een keer op en neer naar Alkmaar, alle instanties aflopen en bellen. En tussendoor natuurlijk ook nog proberen om met zoveel mogelijk vrienden en familie af te spreken voor een laatste groet en een lach. En vooral dat laatste is echt niet makkelijk zomaar “effe” tussendoor te doen, wanneer al je dierbaren her en der door zowel Nederland als België verdeeld zitten…
Alles opzeggen en met je rugzak naar de andere kant van de wereld vertrekken, maar dus geen tijd hebben om stil te staan bij je eigen gedachtes en emoties over dit alles. Geen tijd over voor voorpret en ook weinig ruimte voor de laatste keren socializen en afscheid nemen.
Maar dan nu is het eindelijk zover…. we zijn op weg naar Bangkok! Met een vlucht van zo’n 13 uur voor de boeg krijgen we ook meteen even wat wat ademruimte. Ik loop in gedachte nog een laatste keer alles door; zijn alle instanties op de hoogte gesteld? Zijn alle geldzaken goed geregeld? Zijn de adres wijzigingen doorgegeven? Is de verzekering in orde? Check check double check, ja hoor…, het lijkt er toch écht wel op dat alles gedaan en geregeld is…?!
En opeens is het daar dan. Een intens gevoel van euforie maakt zich van mij meester… Het is ons gelukt!! We did It!! Over een paar uur zijn we in Thailand!! Waaaaaauw, mag ik nu alsjeblieft even gillen of schreeuwen van blijdschap of word ik dan direct weer het vliegtuig uitgezet? Weet je wat, doe ons anders maar even een goeie borrel, om het te vieren, we hebben namelijk vakantie!!! Santé jongens!!
27 juni 2014 at 06:08
Suzanne en Dennis, wat hebben we aan jullie gedacht, en nog. .
Wij HOPEN dat jullie een pracht reis gaan krijgen.
En er lang aan terug zullen denken.
Krijgen jullie alles binnen, van ons, wil je dat even mailen of per TEL/
Hele DIKKE KUSSEN Pap en Mam. We reizen mee in gedachten.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
LikeLike